پای پرانتزی؛ علل، علائم و روشهای اصلاح این ناهنجاری شایع
پای پرانتزی یکی از رایجترین ناهنجاریهای اسکلتی است که در آن پاها هنگام ایستادن به شکل قوسی به بیرون منحرف میشوند و زانوها با یکدیگر تماس ندارند. این وضعیت میتواند در نوزادان بهصورت طبیعی وجود داشته باشد، اما اگر پس از ۲ تا ۳ سالگی ادامه پیدا کند یا شدت یابد، نیاز به بررسی دقیق دارد. عواملی مانند کمبود ویتامین D، مشکلات رشدی، بیماری بلانت، صافی کف پا یا ژنتیک میتوانند باعث بروز پای پرانتزی شوند. تشخیص بهموقع اهمیت زیادی دارد؛ زیرا این مشکل در صورت بیتوجهی ممکن است روی الگوی راهرفتن و حتی سلامت زانو و لگن تاثیر منفی داشته باشد.
علائم پای پرانتزی
علائم پای پرانتزی معمولاً شامل فاصله زیاد بین زانوها، راهرفتن با الگوی غیرطبیعی، درد زانو یا ساق، و عدم تعادل در ایستادن است. متخصص ارتوپد یا کلینیک اسکن کف پا با انجام معاینه فیزیکی، بررسی زاویه استخوانها و در صورت نیاز تصویربرداری، علت دقیق این ناهنجاری را مشخص میکند. در بسیاری از کودکان، فرم پا با رشد اصلاح میشود، اما در بزرگسالان یا موارد شدید، نیاز به مداخلاتی مانند کفش و کفی طبی، بریس مخصوص، فیزیوتراپی یا برنامه تمرینات اصلاحی وجود دارد. انجام حرکات تقویتی برای عضلات ران، باسن و ساق نیز در کاهش علائم مؤثر است.
روش درمان پای پرانتزی
درمان پای پرانتزی بر اساس شدت ناهنجاری و سن فرد تعیین میشود. کودکان بیشترین شانس اصلاح طبیعی را دارند؛ اما در صورت وجود کمبود تغذیهای یا بیماری زمینهای، مکملهای ویتامین D و کلسیم یا درمانهای خاص ضروری است. در نوجوانان و بزرگسالان، فیزیوتراپی، تمرینات اصلاحی، استفاده از کفی طبی و کنترل وزن از مهمترین روشهای درمان و جلوگیری از پیشرفت عارضه هستند. بیتوجهی به پای پرانتزی میتواند منجر به درد مزمن زانو، آرتروز زودرس و خستگی حین راهرفتن شود، بنابراین تشخیص و درمان بهموقع نقش مهمی در حفظ سلامت مفاصل و کیفیت زندگی دارد.